|
|
Wiric viert feest!Feest! In 2025 bestaat Wiric 45 jaar. 45 jaar van dromen vervullen, warm thuiskomen en van Sint-Truiden een kleurrijke plek maken. Om dat te vieren, toveren we 2025 om tot één groot feestjaar. Het hele jaar lang organiseren we tal van leuke acties en evenementen. Blijf op de hoogte via deze pagina, je viert toch zeker mee he? |
|
|
|
||
Het verhaal van Wiric begint in 1976: een groepje Truiense ouders merkt dat hun zoon of dochter met een beperking vaak eenzaam is, zich verveelt en nood heeft aan ontspanning. De noden zijn verschillend, maar kunnen allemaal herleid worden tot een centrale vraag: ‘Hoe kunnen we de situatie van mensen met een beperking in Sint-Truiden verbeteren en hun sociaal contact bevorderen?’
Met die vraag in het achterhoofd steken de ouders de handen uit de mouwen en richten ze de vzw Mensen Helpen Mensen op. Schuifelende voetjes en klamme handjes op die eerste ontmoetingsdagen in de Kazernestraat, maar al snel ontdooit de sfeer en ontstaat er een warme vriendengroep. Elke twee weken, op woensdagnamiddag, zijn mensen met een beperking welkom om samen te koken, knutselen, spelen en zoveel meer.
Het initiatief wordt op applaus onthaald. Door het succes groeit de nood aan structuur en middelen. Onder impuls van Emile Ruppol en deken Jan Rutten zet de organisatie stappen om het aanbod te bestendigen. De vzw vestigt zich in de lokalen van het OCMW in de Abdijstraat. 15 december 1980 betekent de officiële start van de nieuwe vzw. De leiding is op dat moment in handen van een halftijdse beroepskracht, ter beschikking gesteld door het OCMW, bijgestaan door vrijwilligers.
Deze formule werkt een tijdje, maar al vlug komt de vraag om een volledige dagopvang mogelijk te maken. Alle zeilen worden bijgezet om de organisatie de nodige erkenningen te verschaffen zodat het een onthaalcentrum kan openen. Het initiatief overleeft dankzij het enthousiasme en de inzet van de vrijwilligers.
Waar een wil is, is een weg en het plan wordt werkelijkheid. Op 11 april 1980 leidt dit tot de stichting van een vormings- en onthaalcentrum voor mindervalide volwassenen. Vandaag beter bekend als Wiric.
Op 1 februari 1986 breidt het personeelsbestand van Wiric serieus uit. Samen met vier collega’s start Det Bonné aan wat voor haar een veertigjarige carrière bij Wiric zou worden. “We hebben sindsdien een hele weg afgelegd. Op dat moment waren er amper acht gebruikers. Inmiddels is dat aantal vertienvoudigd”, vertelt Det, sinds jaar en dag begeleidster bij Arti-Sjok. “Waarom ik zo graag deel uitmaak van Wiric? We krijgen hier tijd om te groeien, om onze talenten te benutten. In onze zoektocht naar kwaliteit verdwalen we wel eens, maar dat is niet erg. Er is ruimte om te overleggen, te genieten en te lachen. We houden allemaal de dromen voor ogen en werken er samen naartoe. We vullen elkaar mooi aan. Ik ben erg trots dat ik een schakel mag zijn in deze organisatie. We hebben al heel wat bereikt én hebben nog duizenden dromen!”
Wiric ontstaat uit vrijwilligerswerk, maar met de aanwerving van Det en haar collega’s professionaliseert de zorg. Toch blijven de vrijwilligers op post, vertelt Luc Moyaers: “Met een sterke ploeg wisten we mensen met een beperking een zinvolle dagbesteding te geven. We trokken rond met zelfgemaakte poppen, bouwden decors en speelden poppenkast. Kleuterklassen, oudergroepen in en om Sint-Truiden… Ze kregen allemaal ons poppentheater te zien, kwamen in contact met onze mensen met een beperking.”
“Wiric kreeg naam, Wiric groeide! De mensen die vaak klein gehouden werden kregen een gezicht, een voorname rol in onze maatschappij. We reden paard, waren creatief met klei, gingen sporten, wandelen… We leefden op maat van onze gebruikers, iets wat vandaag de dag nog steeds aan de orde is. Ondertussen is Wiric een gevestigde waarde in Zuid-Limburg, en kunnen we mensen met een beperking meer zichzelf laten zijn.”
Een van de gelukkigen met wie vrijwilliger Luc al die jaren rondtrekt, is Patricia Lenaerts, één van de eerste gebruikers binnen Wiric. Al van bij Mensen helpen mensen is onze organisatie niet compleet zonder haar brede glimlach. “40 jaar geleden kwam ik als één van de eerste gebruikers naar Wiric, wat toen nog Mensen helpen mensen heette. Doorheen de jaren heb ik heel wat verhuizen en veranderingen meegemaakt. Maar van in de Kazernestraat tot nu op de Diestersteenweg ben ik altijd graag naar Wiric gekomen. Sinds enkele jaren woon ik in mijn eigen studio in De Korenbloem. In het begin was het wat aanpassen, maar ondertussen voel ik me er echt thuis. De begeleiding staat steeds paraat om me te ondersteunen als ik een probleem heb of ergens mee zit. Ik krijg vaak complimenten over hoe gezellig ik mijn plekje heb ingericht!”
Groeit Wiric en komen er nieuwe gebruikers bij, brengen die dikwijls ouders mee. Bernadette Roggen arriveert zo’n 20 jaar geleden bij Wiric als mama van Koen François, die in Wonewei woont. Intussen is ze ook vrijwilligster en lid van gebruikersraad. “De kleinschalige zorgvoorziening voelde meteen goed aan. We merkten al vlug de gedrevenheid van de medewerkers en de warme, familiale sfeer op. Natuurlijk leidde die inzet en dat enthousiasme tot groei en uitbreidingen, zowel in opvang als begeleiding van de gasten. Maar die gedrevenheid en warmte? Die bleven bestaan”, zegt Bernadette.
“Bewoners, gasten van het dagcentrum, begeleiders, medewerkers, familieleden… Iedereen voelt zich hier meteen thuis. Daar dragen ongetwijfeld de leuke events toe bij. Denk maar aan de jaarlijkse barbecue en het gezellige kerstfeest. Het zijn de ideale momenten om andere families en zorgverleners beter of op een andere manier te leren kennen.”
”Mijn droom? Nog meer erkenning en integratie voor Wiric in Sint-Truiden en omgeving. Niet enkel met de creatieve werkjes en ambachtelijke lekkernijen, maar ook met de vreugde en liefde die de Wiric-gasten tonen. Die positiviteit mag gerust over de hele samenleving uitstralen.”
Eén van de mensen die gedurende al die jaren op bestuursniveau de lijm van de organisatie vormt, is Clem Stultjens. Eerst als lid van de financiële commissie, later als voorzitter steekt ook hij zijn hart en ziel in Wiric. “Wiric opende voor mij een nieuwe wereld, totaal onbekend en totaal verschillend van de harde zakenwereld: een wereld met een groot hart”, vertelt Clem. “Telkens ik hier binnenstap, voel ik de warmte van dat hart. Het is voor mij een totale verademing die ik niet meer missen kan. Ik was vereerd toen Clement mij in het bestuur vroeg en met een zekere schroom heb ik hem opgevolgd.”
”Het enthousiasme van de gasten, de zeer menselijke inzet en de blijkbaar vanzelfsprekende motivatie van de medewerkers van Wiric raken mij nog dagelijks. Allen hebben zij mij veel geleerd. Door de jaren heen is Wiric uitgegroeid tot een stevige professionele organisatie. Maar Wiric is steeds trouw gebleven aan het motto van het kleinschalig initiatief van enkele vrijwilligers, waaruit het destijds gegroeid is: Mensen helpen mensen. En dit in een sector die van onze taaie materialistische samenleving niet de volle waardering krijgt die ze verdient. Het is aan ons, sympathisanten van Wiric, om dit wel te doen – en te blijven doen.”
Ontdek hier welke dromen wij samen met u zullen waar maken.
