Ons Blad
Vrijwilliger Gino zet zich wekelijks in voor Wiric
Liever dan hele dagen in de zetel te zitten, steekt Gino regelmatig de handen uit de mouwen bij Wiric. Hij gaat met onze gebruikers wandelen of fietsen en bezorgt ze een leuke dag. “Ik kan me hier in een fijne omgeving inzetten voor de samenleving, dat geeft een heel goed gevoel”, pronkt Gino.
Toen Gino nog een klein manneke was, had hij een buurjongen met het syndroom van Down. Uren ravotten ze samen. “Dus voor mij zijn mensen met een beperking altijd al heel normaal geweest”, vertelt Gino.
Dankzij zijn buurjongen zette Gino zich ook tijdens zijn militaire dienst op Saffraanberg in voor personen met een beperking. “In de militaire school kwamen elke zomer mensen met een beperking op vakantie. Ik zorgde er altijd voor dat ze niks tekortkwamen. We steunden ook enkele zorgvoorzieningen zoals Sint-Gerardus en Ter Engelen. Af en toe nam ik een delegatie militairen mee naar daar. Op de terugweg was het dan het eerste halfuur stil in de bus. Daarna begonnen ze: ‘Misschien kunnen we dit nog doen voor die mensen? Of dat?’. Zo zie je maar. Eens je van het goede werk geproefd hebt… Als die mensen met een beperking je terugzien en zo blij zijn dat ze je vastpakken, dat is prachtig. Die oprechte emoties zijn zo mooi. Soms hebben ze ook een moeilijke dag. Zoals iedereen hé, dat is normaal. Maar nu niet denken dat het hier triest is. Als ik ze straks met het busje naar huis breng, wordt er gelachen en een pak gezieverd hoor!”
Elke dinsdagnamiddag staat een wandeling met Koen op het programma van Gino. “Door het Speelhof en helemaal rond de vesten van Sint-Truiden. Koen kan marcheren! Dan heb ik ook mijn sport gehad”, lacht Gino. Daarna neemt hij een busroute voor zijn rekening. Hij brengt de daggebruikers terug naar huis.
Op vrijdagochtend neemt Gino een tweede busroute van de week voor zijn rekening. Daarna varieert het wie met Gino op wandel- of fietstocht mag. Vandaag is Nicole de gelukzak. “Ik vind het heel plezant om met Gino op pad te gaan. Dan kan ik rondkijken en zie ik mensen, hondjes en poezen”, vertelt ze enthousiast.
Op korte tijd hebben Wiric en Gino een hechte band met elkaar opgebouwd. “Als ik tussendoor moet wachten, ga ik eens rond en sla ik een babbeltje met iedereen. Zo leer je snel veel mensen kennen en blijf je bezig. Toen ik op pensioen ging, heb ik door corona het eerste jaar in de zetel doorgebracht. Ik liep aan de muren op! Hier bij Wiric kan ik me in een fijne omgeving inzetten voor de samenleving, dat geeft een heel goed gevoel. Ze weten ook wanneer ze me niet moeten bellen om in te springen en daar houden ze absoluut rekening mee. Wiric profiteert zeker niet van haar vrijwilligers, ik voel me hier thuis.”
Wat een topper, die Gino.
Wil jij ook helpen om dromen in vervulling te laten gaan?
Meld je dan als vrijwilliger aan bij Hanne via hanne.dams@wiric.be en samen vinden we een match!
Ontdek hier welke dromen wij samen met u zullen waar maken.
