Van stage tot job: Heleen bloeit open als begeleidster

“Trots dat ik hier mag werken”

‘Eerder introvert’, beschrijven de collega’s Heleen bij het begin van haar stage in februari ’22.
Vandaag bloeit Heleen helemaal open als begeleidster bij Beschermd Wonen, thuisbegeleiding en RTH (Rechtstreeks Toegankelijke Hulp).

“Ik heb altijd een klein hartje als ik ergens nieuw aankom, maar eens ik me goed en veilig voel, stel
ik me volledig open”, vertelt Heleen. “Mijn collega’s op Wiric gaven me van bij het begin het nodige
vertrouwen. Ik merkte al snel dat ze hier voor iedereen goed willen doen. Dat betekent veel voor mij.”

Trots is een groot woord

Nadat Heleen haar stage uitstekend afrondde, kreeg ze meteen de kans om te beginnen. “Eerst nog als student, daarna vast in dienst. Alle stukjes van de puzzel vallen samen. Wiric is een mooie organisatie. Het is misschien een groot woord, maar ik ben trots dat ik hier mag werken.”

“Je kan uit boeken leren zo veel je wil, pas in de praktijk leer je écht hoe het werkt. Elke eerste keer is spannend, maar ik voel me heel erg ondersteund. Daardoor durf ik meer en leer ik snel veel bij.”

Vrijgezel zijn heeft zo z'n voordelen

Een van de mannen die Heleen begeleidt, is Etienne. Etienne is geboren en getogen op Nieuw Sint-Truiden. Sinds 2007 woont hij binnen Beschermd Wonen in de Korenbloem. “Hier ben ik thuis.” Fier toont Etienne zijn kamer. Door een oud radiootje schalmt Joe Harris.
Drink rode wijn, dan vergeet je al je zorgen.
Drink rode wijn, want dan denk je niet aan morgen.

Dat vind ik nu schone muziek”, zegt Etienne. “Ik heb nooit een vrouw gehad, ben altijd alleen geweest. Vrijgezel zijn, dat heeft z’n voordelen. Ik heb niet veel nodig om content te zijn. Kom maar eens zien. Mijn beddeke, een badkamer, alles erop en eraan. En de Mariabeeldjes van m’n moeder. Schoon hé?Meer moet dat niet zijn.”

Heleen: “Etienne maakt het altijd gezellig. We babbelen over hoe Etienne zijn dag was, kijken samen
tv, of gaan eens fietsen als hij zin heeft.”
Etienne: “Heleen kan goed babbelen. Ik vind het altijd heel plezant als zij of iemand anders langskomt.”

Praten helpt, opkroppen niet

Twee keer per week gaat Heleen als thuisbegeleidster ook bij Philippe langs. Hij woont bij z’n moeder in Brustem. “Dan gaan we wandelen, of iets fris drinken in de tuin. Heleen houdt mij gezelschap, we praten een beetje. Praten helpt, opkroppen niet”, vertelt hij. Philippe heeft soms moeilijke momenten. “Bij Heleen durf ik mij echt openstellen en kan ik mijn verhaal kwijt. Dat doet elke keer veel deugd.”

Heleen: “Tussen ons klikte het meteen, hé Philippe.”
Philippe: “Als er iets is, mag ik altijd bellen. Dat vind ik heel belangrijk.”

Een soort van vriend

Zowel voor Philippe als Etienne is Heleen een belangrijke vertrouwenspersoon. De meerwaarde van ‘gewoon’ langsgaan, samen tijd spenderen en een praatje slaan, kan enorm zijn. “Mensen als Philippe of Etienne raken makkelijk geïsoleerd. Als ze geen dicht netwerk hebben, moeten ze op iemand anders kunnen terugvallen. Nabijheid doet veel. De relatie ouder-persoon of begeleiderpersoon is ook volledig anders. Sommige emoties kun je moeilijk communiceren met je ouders, als begeleider kan je die anders plaatsen. De relatie begeleider-persoon is eerder toegankelijker, want iedereen heeft vrienden nodig.”